دوست محترم، "قانون اجبار حجاب" حداقل از دو منظر با "قانون کشف حجاب" تفاوت داره: اولا: با توجه به اينکه بيش از نود و شش در صد مردم ايران مسلمان هستند، منطق دموکراسي حکم ميکنه که قوانين کشور بر اساس دين اکثريت مردم نوشته بشه نه بر خلاف اون. در ضمن همونطور که مي دونيد با توجه به آيات و رواياتي که درباره حجاب وجود داره شکي در واجب بودنش وجود نداره ...................... دوم: اگر از جنبه‌ي الهي دستورات و بحث ديني فاصله بگيريم و تنها به وجهِ بَشَري قوانين و دستورات برگرديم مي‌توانيم تفاوت ديگري را نيز ببينيم. نداشتن حجاب موجب آسيب‌هاي مختلفي در جامعه و در رابطه با افراد مي‌شود. البته در مورد مقدار و چه‌گونگي آن اختلاف زياد است اما در اصلش نه. در مقابل، داشتن حجاب منافعي انکار ناپذير براي محجوب و جامعه‌ي محجوبين دارد. حکم حياتي "حجاب" همزمان دو هديه گرانبها به جامعه ي اسلامي مي بخشد: "آرامش رواني" براي مردان، و "امنيت اجتماعي" براي زنان. قانوني که مصالح بشري را در بر داشته باشد، در جامعه‌ي غير ديني و بر اساس اصولِ اُمانيستي(بشر محورانه) و ماترياليستي(مادي گرايانه) –نيز- پذيرفته است. شاهد بر اين مدعا قوانين دانشگاه آکسفورد و مجامع علمي ديگر در کشورهاي غير اسلامي در مورد منع استفاده از لباس‌هاي باز و محرک است که در واقع مدلي است از همان قانون حجابِ خودمان؛ براي مشاهده قانون الزام پوشش در دانشگاه هاي برتر جهان به اين لينک مراجعه کنيد: http://golesorkh135.blogfa.com/post-33.aspx

" و العاقبةُ لِلمتّقين" اين وعده ي صادق قرآنه که پيروزي نهايي براي متقين و پرهيزکارانه .................. باتوجه به اينکه موج اسلام خواهي در غرب و بلکه تمام دنيا به راه افتاده، شايد بهتر باشه که شما فکر ويزاي اسرائيل باشيد البت اگه تا اون موقع از صحنه ي روزگار محو نشده باشه!

عليک سلام .................. اول: لطفا منبع آمارتون رو ذکر کنين چون از قديم گفتند : حرف بي سند به درد جرز لاي ديوار مي خوره! ............... دوم : حجاب، اجتماعيه چون تبعات رعايت کردن يا عدم رعايت اون، متوجه تمام افراد جامعه است و اين مطلب اونقدر واضحه که حتي متفکران غربي مخالف حجاب هم به اون اذعان دارند ...................... سوم: صداي روي وبلاگ، متعلق به شاعر اهل بيت(ع)، مرحوم محمدرضا آغاسي هستش.

دوست جديد! تمام "قوانين"، چه ديني و چه غير ديني، چه تو ايران و چه هرجاي ديگه، به دو دسته تقسيم ميشن: فردي و اجتماعي. اينجا و همه جا، "قوانين و دستورات فردي"، کاملا اختياري و بدون اجبار هستن؛ براي همينه که "نماز" که مهمترين دستور و ستون دين ماست اجباري و به قول شما زورکي نيست، براي همينه که روزه و حج و خمس و... که همه "واجب ديني" هستند در عين حال اجباري نيستند؛ ...................... اما وقتي نوبت به "قوانين اجتماعي" ميرسه قضيه فرق ميکنه. شما توي هر کشور به قول خودشون آزادي هم که بريد اگه بر خلاف مسير ماشين هاي يک خيابون يکطرفه حرکت کنيد حتما جريمه ميشين! شما حتي توي امريکاي آزاد!! اگه در حال مستي رانندگي کنيد حتما جريمه خواهيد شد،ميدونيد چرا؟ چون قوانين رانندگي، دستوراتي "اجتماعي" هستند و انجام يا عدم انجام اونها به سرنوشت کل جامعه گره خورده، و براي همين کاملا اجباري و به قول شما زورکي! هستند و دقيقا به همين خاطر، اگه شما جلوي يه بيمارستان مرتب بوق بزنيد و پليس شما رو جريمه بکنه و بعد شما داد و فرياد بکنيد که بوق از خودمه، ماشين هم از خودمه،خيابون هم عموميه پس کار پليس خلاف آزادي و حقوق بشره، هيچ کس حق رو به شما نميده؛ چرا؟ چون درسته که اينا مال خودت هستند اما "نتيجه کار" متوجه خودت تنها نيست و اين کار تو، امنيت رواني يه عده بيمار رو که به شدت محتاج سکوت و آرامش هستند مختل ميکنه ................... حالا با اين مثالها بياييم سراغ اسلام: اسلام يک دينه؛ و دين يعني مجموعه اي از "دستورات" براي خوشبختي انسانها. و اسلام به عنوان کاملترين دين، هم خوشبختي فرد رو ميخواد، هم خوشبختي اجتماع رو. براي همين هم دستور فردي داره و هم دستور اجتماعي. همونطور که گفتيم دستورات فردي اسلام کاملا آزادانه و بدون اجبار هستند مانند نماز و روزه و حج و خمس و غيره. اما دستورات اجتماعي، چون مربوط به سرنوشت کل اجتماع هستند اجباري اند و کنترل رعايت کردن اونها توسط مردم، به عهده ي حکومت اسلاميه. براي همينه که شرب خمر -نوشيدن شراب- اگه تو خونه باشه فقط يک گناه فرديه اما اگه تو اجتماع باشه علاوه بر گناه يک جرم هم تلقي ميشه و مجازات داره ....................... و اما حجاب: حفظ "حجاب" يک دستور"اجتماعيه"، چرا؟ چون رعايت يا عدم رعايت اون با سرنوشت جامعه، ارتبط مستقيم داره، و اين چيزي نيست که قابل انکار باشه، حتي انديشمندان غربي هم به اون اذعان دارند. - ر.ک مسأله حجاب، استاد مطهري- در جامعه اي که زنان آن بدون حجاب و با چهره اي آرايش کرده، وارد اجتماع مي شوند، با تحريک مداوم مردان، "آرامش رواني" نيمي از جمعيت جامعه را برهم مي زنند، و در نتيجه يکي از دو حالت زير اتفاق مي افتد: يا مردان آنها با ايمانند که در اين صورت بايد هر روز ناخواسته با صدها منظره محرّک مواجه بشن ولي با کنترل نفس، طوفاني از غرايز تحريک شده ي دروني رو سرکوب کنند و به قول معروف بسوزند و بسازند. و يا مردان آنها بي ايمانند که در نتيجه بدون هيچ قيد و بندي هر وقت تحريک شدند با "تعرّض" به سوژه ي مورد نظر، خودشون رو کامروا مي کنند! ........................ همونطور که مي بيني در هر دو صورت نيمي از افراد جامعه، مورد ظلم واقع مي شوند. در حقيقت اسلام با وجوب حکم حياتي "حجاب" همزمان دو هديه گرانبها به جامعه ي اسلامي مي بخشد: "آرامش رواني" براي مردان، و "امنيت اجتماعي" براي زنان.