از منبعي که معرفي کرديد استفاده کردم، متشکرم. البته متوجه نشدم که چطوري سوالمو اونجا مطرح کنم. پس سوالم را واضحتر از شما ميپرسم:
درست است که عالم بودن و پاک بودن فرد بسيار مهم است و نيز صحيح است که قرابت زماني و مکاني با ائمه اطهار، ارزش نمي آورد، همه اينها را ميدانم. اما سوالم اين است که چرا در دوره ما از بين اين همه مراجع معظم و علماي عاليقدر تنها و تنها براي يک نفر به نحو اغراق آميزي زيارتنامه ساخته اند؟ سيد رضي، بحرالعلوم، علامه مجلسي، علامه اميني، علامه طباطبايي، چه علمايي که بر دار رفتند، چه علما و امامزادگاني که براي تعالي اسلام متحمل صدمات شدند و چه افراديکه مغفول واقع شدند و ميشوند...
وجه تمايز انسانها را در امور اينچنيني، ما تشخيص ميدهيم يا خدا؟ ملاک برتري انسانها را ما تشخيص ميدهيم يا خدا؟ اگر در بالابردن مقام يک فرد دچار اغراق و غلو شويم در درگاه خدا، چگونه پاسخ ميدهيم؟ اگر عملي نو و ابداعي باشد و در مورد ديگران و هم صنفان آن شخص صورت نگيرد ،مسلما حکم بدعت را دارد. اميدوارم از سوال من ناراحت نشده باشيد.
