رسول خدا فرمود: زماني بر مردم بيايد که شکم‌هاشان خدايان آن‌ها شود، و زنانشان قبله گاه‌شان و پولشان دينشان شود و کالاهاي دنيوي را مايه شرف و اعتبار و ارزش خويش دانند.
از ايمان جز نامي و از اسلام جز آثاري و از قرآن جز درس نماند. ساختمان‌هاي مسجد‌هايشان آباد باشد ولي دل‌هايشان از جهت هدايت خدا خراب شود.
به چهار بلا مبتلا شوند. نخست: تجاوز به ناموسشان

اصحاب از سخنان آن حضرت سخت به شگفت آمدند و گفتند: يا رسول الله! مگر آن‌ها بت پرست هستند؟ پيامبر فرمود: آري هر پول و درهمي به نزد آن‌ها بتي است که در حد پرستش به آن تعلق خاطر دارند.

در بحار ج 77ص369 آمده است پيامبر در اواخر عمر خود اصحاب را جمع کردند و فرمودند: زماني بر مردم بيايد که اخلاق انساني از آنان رخت بربندد چنانکه اگر نام يکي را بشنوي به از آن بود که آن را ببيني يا اگر او را ببيني به از آن است که او را بيازمايي. چون او را بيازمايي، حالاتي زشت و ناروا در او مشاهده کني.

دينشان پول و قبله گاه‌شان زنانشان شود. براي رسيدن به اندک ناني پيش هرکسي کرنش کنند نه خود را در پناه اسلام دانند و نه به کيش نصراني زندگي کنند. بازرگانان و کاسبانشان رباخوار و فريبکار، و زنانشان خود را براي نامحرمان بيارايند. در آن هنگام اشرارشان بر آن‌ها چيره گردند و هر چه دعا کنند به اجابت نرسد.