بعد از صحبتهاي برادر!! باراک حسين اوباما با حسن روحاني ازين پس بجاي شعار مرگ بر آمريکا پيشنهاد مي شود : حسن و حسين برادرن / هر دو مطيع رهبرن ..................................... جداي از شوخي؛ هيچ‌کس در ايران سرمايه سياسي لازم براي نرد عشق باختن با آمريکا براي زماني طولاني را ندارد. در واقع دقيق اگر باشيم اساساً رابطه‌اي در کار نيست بلکه هرچه هست به آزمون گذاشتن نيت و اراده آمريکاست. ضرورت ندارد واشنگتن ماهها و به‌دفعات آزموده شود، در همان يکي دو فرصت اول مي‌توان دريافت که در حوزه نيات و در حوزه اراده سياسي تغييري ايجاد شده است يا نه. فقط دستاوردهاي عيني است که مي‌تواند تداوم روند را ضمانت کند. پس از 3 دهه آمريکا فرصتي دارد که نشان بدهد چيزي تغيير کرده است. اگر اين فرصت از دست برود تجديد آن ديگر تا دهه‌ها امکان‌پذير نخواهد بود و آن‌چنان فضاي ضدآمريکايي در ايران به وجود مي‌آورد که هرگونه تماس مستقيم بي‌معنا خواهد شد چه رسد به حرکت به‌سمت رفع نگراني‌ها و همکاري در حوزه منافع مشترک. واضح است که آمريکا غافلگير شده است و معلوم نيست واشنگتن براي اين وضعيت سناريويي از پيش نوشته دارد يا نه. مرحله انتقال از حرف به عمل خيلي نمي‌تواند طول بکشد. ................................................ نمي‌دانم چرا ولي ياد ايام فتنه افتاده‌ام. آن روزها وقتي کسي مي‌پرسيد: "چرا اجازه نفرمودند که همان شب اول سران غائله جمع شوند؟" پاسخ اين بود که بايد زمان داده مي‌شد تا ماهيتشان آشکار شود و مردم خود درباره آنها به جمع‌بندي برسند. يادم هست فرموده بودند: اينها پيش از محکوميت در دادگاه دستگاه قضايي بايد در دادگاه افکار عمومي محکوم شوند. چيزي درون قلبم مي‌گويد باز هم همان ماجرا در حال تکرار است. بايد فرصتي داد که مردم برأي‌العين ماهيت آمريکا را ببينند. چند ماه خون دل خوردن ارزشش را دارد. اگر ماهيت آمريکا عوض شده بود که فتح الفتوح انقلاب اسلامي رخ داده است وگرنه مي‌توان جبهه مقاومت را با قدرتي صدچندان بازسازي کرد.