اولاً : " اگر جايي حقانيت انتقاد کسي برام ثابت بشه حتماً مي پذيرمش. چون اعتقاد دارم "حق پذيري" در درجه ي اول به سود خود آدمه تا به سود ديگران " : با اين حساب شما بايد بپذيري که در باره برخي افراد، بينهايت دچار غلو و تملق شده ايم.
ثانياً : شما لطف کن با دلايل منطقي بهم بگو چه تفاوتهايي بين امامان معصوم با آنچه امروز برخي از ماها درباره برخي اشخاص عادي ( که خودمون عليه السلامشون کرديم) قائل هستيم وجود داره؟
ثالثاً : اطمينان به صحت حرفاي يه آدم معمولي خيلي فرق داره با غير قابل خدشه دونستن حرفاي يه آدم معمولي ! اينو که ميپذيري ديگه ؟
