هستن چنين مرداني که لياقتي جز شهادت ندارن . علي رضا يکي از همين نمونه هاست . کسي که جلو پاي من هميشه بلند ميشه . نماز اول وقتش ترک نميشه . هرچيزي رو که دربرابر اعتقاداتش قدعلم کنه بي ارزش مي بينه . صداش روم بلند نميشه . از سر کار مياد خونه ميشه ظرفا رو مي شوره و خونه رو جارو مي کنه و غذاي من رو آماده مي کنه . من رو به خدمت به خانوادم تشويق مي کنه . کافيه چيزي رو نگاه کنم فردا تو خونه برام حاضره که مبادا تو دلم بمونه درصورتي که علي رضا يه کارگر نونواييه . تا حالا نذاشته من بفهمم اصلا پول داره يا نه هروقت ازش چيزي خواستم فراهم بوده . اين قدر دوستش دارم که گاهي گريه مي کنم و ميگم علي رضا اينقدره دوستت دارم که حتي بودنت هم دلتنگيم رو آروم نمي کنه و ظلمه اگه فقط همسر اين دنيايي من باشه . من واقعا خوشبختم . دعا کنيد برام که بتونم خدمتش رو بکنم .

دعا کنيد بتونم سرپا باشم براي حداقل انجام کارهاي خونه .