اگر امام حسین(ع) هدف از قیامش رو "اصلاح امت جدش" معرفی کرد، و اگر ما ادعا داریم که از امت رسول خدا(ص) هستیم، پس محرم بهترین زمانه که عینک غفلت رو برای دقایقی هم که شده از روی چشمامون برداریم و بذاریم نور کلام اصلاحگرانه ی امام حسین(ع) دیدگان ما رو هم روشن و بصیر کنه:

مردم برده های دنیا هستند و دین بازیچه ی زبانشان است،
تا آنجا دور و بر دین رو می گیرند که زندگیشان در رفاه باشد،
اما زمانی که در معرض امتحان قرار بگیرند دینداران کم می شوند.

.............................................................................. بحار الانوار ج 78 ص 117

خیلی حدیث تکان دهنده و ترسناکیه!
مبادا ما هم جزء این برده ها ی دنیا باشیم
نکنه ما هم دین بازیچه ی زبونمون باشه و خودمون خبر نداریم

آیا دین بازیچه زبونمون نیست وقتی که میشینیم و با خیال راحت غیبت می کنیم و ککمون هم نمیگزه.
در حالی که دین اسلام به شدت هرچه تمامتر غیبت رو نهی کرده ، تا اونجا که روایت داریم که غیبت از زنا هم بدتره! (الغیبتُ اشدّ مِنَ الزّنا)

آیا دین بازیچه زبونمون نیست وقتی که در صدا و سیما و سینمامون اساس فیلمهای طنز بدون استثنا، بر مبنای "دروغ گفتن های مکرر" شکل میگیره. و چه چیزی برای یک جامعه، بدتر از این که "دروغگویی" نه تنها قبیح شمرده نشه بلکه به صورت خیلی جذاب و کاربردی آموزش داده میشه!

آیا دین بازیچه ی زبونمون نیست وقتی که در مراسم عزای حسینی، آرایش کرده حاضر میشیم!
و بعد توجیه میکنیم که آرایشمون خیلی خفیفه!! و فراموش میکنیم که معیار سنجش اعمال ما "ذره" است. ( و مَن یَعمَل مِثقال ذرةٍ شراً یرَه)

آیا دین بازیچه ی زبونمون نیست وقتی که جوک های تمسخرآمیز رو مرتبا برای همدیگه پاس کاری می کنیم. در حالی که پیامبر اکرم(ص) یکی از اولین آموزه هاش بعد از مبعوث شدن، مبارزه ی جدی با برتری طلبی های قومیتی بود. چگونه میخوایم روز قیامت خودمون رو از زیر دین ترک ها و لرها و عرب ها و ... خلاصی بدیم؟ چرا وقتی می تونیم بنویسیم "یکی" - "یه نفر" - "یارو" و ... اصرار داریم که بنویسم "ترکه ، لره ، عربه و...

از اون بدتر چطور وجدانمون اجازه میده که وصله های بسیار زشت و قبیح جنسی رو به مردم فلان شهر بزنیم؟ آیا فکر کرده ایم این خنده های چند ثانیه ای، روز قیامت چقدر ما رو خواهد گریوند؟

آیا دین بازیچه ی زبون اونایی نیست که تا وقتی که زندگیشون رو براهه بسیجی هستند! ولی همینکه شرایط اقتصادیشون کمی به هم ریخت میشند مخالف دوآتیشه نظام !
باورتون میشه این جمله ی قصار!! رو با گوشای خودم از زبون یکی از آشناهامون شنیدم: ما با این انقلاب مشکلی نداریم، وضعمون خوب باشه دیگه فرقی نمیکنه شاه بالا سرمون باشه یا خمینی!
حالا مقایسه کنید با ابوذر که از شدت گرسنگی، آجر به شکمش می بست ولی حاضر نشد که بره زیر پرچم معاویه.

 آیا دین بازیچه زبونمون نیست وقتی که خودمون رو شیعه ی علی(ع) می دونیم اما هیچ حساسیتی نسبت به حجاب ناموسمون نداریم. آیا علی علیه السلام نفرمود : "خدا لعنت کند کسی را که غیرت ندارد" 

آیا دین بازیچه ی زبونمون نیست وقتی که نمازهامون با حجاب کامل(بدون معلوم بودن حتی یه تار مو) خونده میشه اما در کوچه و بازار ... 

آیا دین بازیچه ی زبونمون نیست وقتی در بین فامیل به عنوان خونواده ای مذهبی شناخته میشم اما جشن ها و عروسی هامون درست مثل کسانیه که هیچ تقیدی به این امور ندارند

آیا دین بازیچه ی زبون اونایی نیست که وقتی مهمون میاد خونشون ظاهراً چادر سرشون می کنند ولی زیر چادر، لباس نامناسب تنشونه و انگار قسم خوردند که هر چند دقیقه یکبار چادرشون رو باز و بسته کنند !

آیا دین بازیچه ی زبونمون نیست وقتی میگیم "یا صاحب الزمان" اما بسیاریمون حاضر نیستیم سهم امام زمان (خمس) رو از توی مالمون بیرون بیاریم تا در راه امام زمان(ع) مصرف بشه.
خیلی از ماها، حتی نمیدونیم "سال خمسی" چیه؟!

آیا دین بازیچه زبونمون نیست وقتی که خیلی چیزها رو میدونیم ولی بهشون عمل نمی کنیم
و بعد توجیه میاریم که عمل مهم نیست و "دلت باید پاک باشه"!
و حال آنکه خداوند در سوره ی عصر،
قسم یاد میکنه که همه در حال خسران و زیان هستند مگر کسانی که ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند و...

خدایا کمکمون کن...
خدایا بحق روزها و شبهای قدسی محرم، ما را در زمره ی دینداران واقعی قرار بده.