اشاره: چند ماه پیش، جمله ای منسوب به یکی از بازیگران زن سینما، در سایت های اینترنتی پخش شده بود که : "در ایران هم وضعیت حجاب باید مثل کشورهایی مانند سوریه، مالزی و لبنان باشد!" اینکه این نقل قول راست بوده یا دروغ، نمی دانم ، اما اینکه این شبهه، ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده، واقعیتی است غیر قابل انکار.در این مقاله، سعی کرده ام در حد بضاعت خودم، مستند و مستدل، جوابگوی این شبهه باشم.

چرا بی حجابی در ایران، مثل کشورهایی چون مالزی، لبنان، ترکیه و ... آزاد نیست؟

1. تفاوت در پراکندگی مذهبی:
نمودارها بخوبی تفاوت بافت مذهبی را در بین کشورهای مورد قیاس نشان می دهد.
براستی ایران با 98% جمعیت مسلمان (یعنی اکثریت مطلق)، چگونه میتواند الگوی خود را کشورهایی مثل مالزی و لبنان که هر کدام جمعیت مسلمانشان حدود 60% است قرار دهد و قانون حجاب خود را طبق مدل آنها وضع کند؟ مگر نه اینکه یکی از اصول دموکراسی وضع قانون طبق نظر و اعتقادات اکثریت جامعه است؟

حتی کشورهایی مثل ترکیه و سوریه هم با اینکه درصد جمعیت مسلمانانشان، بالا و نزدیک به ماست، اما حدود سه چهارم آنها، اهل سنت هستند، در حالی که 90% ایرانیان، شیعه هستند.

اگر چه برای برادران اهل سنت، احترام قائلیم؛ اما تفاوت های فقهی و کلامی ما با آنها قابل انکار نیست و بدیهی ست که تفاوت های اعتقادی، به مرور زمان تفاوت های فرهنگی نیز می آفرینند. ممکن است گفته شود: اما "حجاب" یکی از مشترکات اعتقادی سنی و شیعه هست و در این مورد اختلاف نظری نیست. در پاسخ باید گفت: تازه از آن هم بالاتر، رعایت حجاب، جزء تعالیم مسیحیت نیز هست! ... اما اگر دیگران به تعالیم دینی شان التزام عملی ندارند، مشکل از آنهاست نه از ما !

بخاطر کمبود جا نمودار سوریه رو نذاشتم، برای دیدنش میتونید اینجا کلیک کنید

2. تفاوت در نوع حکومت ها:
بسیاری از بی حجابی هایی که در دیگر کشورهای اسلامی می بینیم، محصول سیاست های طاغوتی حکومت های آنهاست. دیشب در بخش گفتگوی خبری شبکه دو، دو فعال سیاسی زن از کشور مصر درباره تحولات اخیر کشورشان صحبت می کردند. وقتی مجری درباره گرایش زیاد زنان مصری به حجاب ابراز تعجب کرد، پاسخ شنید که حجاب از سالیان دور در بین زنان این کشور محبوبیت زیاده داشته و یک امر ریشه دار هست اما دولت مصر سیاست ترویج بی حجابی را در پیش گرفته بود و مثلا تکلیف می کرد که تمام زنان مجری، بدون حجاب باشند. و اگر کسی محجبه میشد اخراجش می کردند.
البته این وضع در کشورهای دیگر مثل ترکیه با حکومت سکولار (جدایی دین از امور اجتماعی) و یا مالزی با حکومت پادشاهی مشروطه هم صادق است. حکومت ترکیه از زمان آتاتورک تا همین چند سال پیش به شدت دین ستیز بوده، حتی حجاب در مدارس این کشور ممنوع بوده. الآن هم اگر چه دولت ترکیه "اسلامگرا" هست اما اسلامی نیست! (به معنای اتم ّکلمه)

حال ایران با داشتن نظام جمهوری اسلامی، که تمام قوانین ریز و درشتش را (از جمله قانون حجاب) از شریعت ناب اسلامی گرفته چگونه می تواند مقلد نظام هایی با مشخصات فوق باشد؟
چگونه ایران شیعه، از لبنانی تقلید کند که شیعیانش در مظلومیت کامل هستند و حداقل دخالت را در تصمیمات اجتماعی دارند. مارونی ها سالهاست که با کمک غربی ها پنجه بر شاهراه های قدرت و ثروت لبنان کشیده اند و همه چیز را در دست گرفته اند. (ر.ک لبنان به روایت شهید چمران +)

بچه های حزب الله بارها تاکید کرده اند که مقاومت را، حجاب را و خیلی از چیزهای دیگر را از ایرانی ها یاد گرفته اند و هر چه دارند از انقلاب اسلامی ایران دارند. حال چگونه ایران بیاید و از مقلد خود، تقلید کند؟! آیا این اظهارت نشانی از خود کم بینی و عدم آشنایی با حقایق نیست؟
اگر نظام سوریه و مردمش یا هر کشور مسلمان دیگری آنچنان که باید، به حجاب توجه نمی کند شاید چندان مورد ملامت نباشد. اما نظام جمهوری اسلامی چگونه میتواند توصیه های کسانی را که موجودیت و محبوبیتش را مدیون آنهاست نادیده بگیرد و نسبت به حجاب بی تفاوت باشد؟ بیش از دویست هزار شهید، گرانبهاترین دارئی شان را برای اجرای احکام اسلامی داده اند. وصیت نامه شهدا را ببینید(+) اکثریت قاطع آنها درباره حفظ حجاب در جامعه، وصیت کرده اند. چه بسا وصیت نامه هایی که در زیر باران گلوله نوشته شده اند اما در آنها توصیه به حجاب از قلم نیفتاده است. پس چگونه است که ما خیلی راحت لم می دهیم! و در امنیت حاصل از این جانفشانی ها، می گوییم: "ای بابا! هزارتا موضوع مهمتر داریم به حجاب گیر ندید"

پس یکی دیگر از علل تفاوت ما با کشورهای دیگر در امر حجاب، هزینه ایست که ما در این باره کرده ایم و دیگران نکرده اند. هزینه ای به اندازه ی از دست دادن بهترین و پاک ترین جوانان وطن.

3. تمدن و پیشینه تاریخی:
از بحث های اسلامی هم که بگذریم، ما دارای تمدن چندین هزار ساله ای هستیم که هیچ کدام از کشورهای مذکور ندارند. ویل دورانت (نویسنده کتاب معتبر تاریخ تمدنها) معتقد است نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته‌است که می‌توان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.
براستی حتی کسانی که اعتقادی به اسلام ندارند و مرتب از ایران باستان و کوروش و غیره دم می زنند، چرا در این باره سکوت می کنند و چشمشان را بر روی حقایق تاریخی کشورشان می بندند؟

4. فرهنگ، تابع اقتصاد نیست:
بعضی ها فکر می کنند چون ترکیه و مالزی در سال های اخیر رشد اقتصادی خوبی داشته اند، پس باید در همه ی زمینه ها از جمله موضوع حجاب از آنها تقلید کنیم! دقیقاً چنین برداشتی را (البته در فاز شدیدتر) غربزده ها دارند. در صورتی که این تفکر کاملا اشتباه است. غرب تمام پیشرفت هایش را مدیون دانشمندان سختکوش خود و البته استفاده از کتب دانشمندان مسلمان هست، نه لا ابالی های مردم عادی اش. به قول اقبال لاهوری:

قدرت اَفرنگ، نه از چنگ و رباب .............. نی ز رقص دختران بی حجاب
قدرت افرنگ از علم و فن است ............ وز همین آتش چراغش روشن است
علم و فن را ای جوان شوخ و شنگ ............. عقل می باید نه ملبوس فرنگ

ما می توانیم در عرصه های علمی و اقتصادی، از هر کشوری از جمله ترکیه و مالزی الگوبرداری منطقی کنیم، بدون اینکه فرهنگ غنی خودمان را از دست دهیم.

به امید روزی که تک تک ایرانیان با شناخت درست داشته های خود، حسرت نداشته های دیگران را نخورند! بهترین دین، پاکترین حکومت، غیور ترین مردان، عفیف ترین زنان، غرور انگیزترین پیشینه تاریخی... اینها داشته های ماست.

پانوشت:
تهیه آمار پراکندگی ادیان در کشورها و درست کردن نمودارها بیش از دو ساعت از وقتم رو گرفت و حسابی خستم کرد، اما وقتی رسیدم به ایران و آمار غرور انگیز اونو دیدم واقعا خستگی از تنم بیرون رفت و یاد این نقل قول معروف از امام زمان(عج) افتادم: "ایران شیعه، خانه ماست" (+)