برخی این روزها می گویند اجبار حجاب در ایران و به صورت یک قانون، مانند اجبار بی حجابی در برخی کشور هاست.

بهتر است سه نمای زیر را مطالعه کنید و خودتان قضاوت کنید که آیا واقعا چنین است :

نمای یکم: آمار ادیان

با نگاهی کوتاه به جمعیت کشورهای مختلف و درصد گستردگی ادیان، می‌شود اولین تفاوت را دید. بنا به آمار، مردم جمهوری اسلامی ایران بیش از 98 درصد –یعنی اکثریت قریب به اتفاق- مسلمان هستند و حدود دو درصد دیگر مسیحی و یهودی و... به نظر می‌رسد انشای قانون بر اساس دستورات دینی که تقریبا همه‌ی مردم، پیرو آن دین هستند امری طبیعی و مقبول است. اما در کشورهای دیگری که منع حجاب کرده‌اند درصد اقلیت مذهبی متفاوت است. مثلا فرانسه بیش از 7 درصد مسلمان دارد و عجیب‌تر این که ترکیه بیش از 90 درصد مسلمان را در خود جای داده است!

ماجرای ترکیه و کشف حجاب "آتا ترکی"اش هم همان حکایت کشف حجاب رضا خانی ایران است که در ایران ِ مسلمان شکست خورد اما در ترکیه‌ی مسلمان موفق شد!(مدتی است ترکیه، قانون منع حجاب را برداشته اما هنوز مذهب این کشور لائیک است!)

نمای دوم: مغایرت با دین

با کمی دقت مشخص می‌شود که دستور منع حجاب، دستوری است که مستقیما با یکی از دستورات کلیدی اسلام مغایر و در تضاد است اما رعایت حجاب در تضاد با هیچ یک از دستورات دینی مسیحیان و یهودیان و زردشتیان و... نیست!

عبارت دیگرش می‌شود اینکه، داشتن پوشش در هیچ دینی منع نشده. اقلیت ایرانی بابت قانون حجاب، لازم نیست تا دستوری از دستورات دینشان را ترک کنند اما در مقابل، مسلمانان کشوری که حجاب را ممنوع کرده، بابت قانونی که در هیچ دینی -ولو ساختگی و تحریف شده- وارد نشده، مجبور به ترک یکی از ملزومات دینشان می‌شوند! بی شک این اقدام در مغایرت روشنی با آزادی ادیان است. صورت مثالی این قانون این است که در کشوری مثل ایران رفتن مسیحیان به کلیسا یا انجام فرایض دینی‌شان منع شود که چنین نیست!

نمای سوم: جنبه‌ی بشری

اگر از جنبه‌ی الهی دستورات و بحث دینی فاصله بگیریم و تنها به وجهِ بَشَری قوانین و دستورات برگردیم می‌توانیم تفاوت دیگری را نیز ببینیم. نداشتن حجاب موجب آسیب‌های مختلفی در جامعه و در رابطه با افراد می‌شود. البته در مورد مقدار و چه‌گونگی آن اختلاف زیاد است اما در اصلش نه. در مقابل، داشتن حجاب منافعی انکار ناپذیر برای محجوب و جامعه‌ی محجوبین دارد. با بررسی افرادی که به واسطه‌ی حجاب به «دین حجاب» روی آورده‌اند و حتا کسانی که بدون تغییر دینشان از دستور خاص ِ حجاب به جهت ایجاد مصونیت اجتماعی پیروی می‌کنند گواه بر این مدعاست!(در همین مدت اخیر چند خواننده‌ی زن از روسیه و لبنان و... پوشش حجاب را برای ایجاد راحتی و مصونیت برگزیدند!)

قانونی که مصالح بشری را در بر داشته باشد، در جامعه‌ی غیر دینی و بر اساس اصولِ اُمانیستی(بشر محورانه) و ماتریالیستی(مادی گرایانه) –نیز- پذیرفته است.
شاهد بر این مدعا قوانین دانشگاه آکسفورد و مجامع علمی دیگر در کشورهای غیر اسلامی در مورد منع استفاده از لباس‌های باز و محرک است که در واقع مدلی است از همان قانون حجابِ خودمان؛ البته با حد و حدودی دیگر که این هم ناشی از همان اختلافی است که بین فرهنگ‌های مختلف دنیا در مورد "کم" و "کیف" پوشش ِ مفید است .در کشور ما حد لازم حجاب، حد اقل ِ پوششی است که دین خواسته اما چون چنین معیاری پیش روی آکسفورد و غیر از آن نیست، حد آن را با توجه به سنجش و علم ناقص بشری تعیین می‌کنند.

لینک منابعی که مؤید مطالب بالاست:

حجاب از نظر آیات و روایات

حجاب در ادیان الهی غیر از اسلام

آمار و عوارض بی حجابی در امریکا

ماشا، مانکنی که مسلمان شد

ستاره رپ فرانسه مسلمان شد+عکس

حجاب در دانشگاه های برتر جهان !